Diagnoza i terapia przetwarzania słuchowego

Słuchanie i słyszenie to dwie różne umiejętności. Nie każdy, kto dobrze słyszy dźwięki (na poziomie 20dB), jest zdolny do prawidłowego słuchania i przetwarzania informacji z tego, co usłyszał. Człowiek może słyszeć prawidłowo, ale nie być w stanie przetwarzać bodźców słuchowych w sposób wystarczający, co utrudnia mu codzienne funkcjonowanie, zwłaszcza w obszarze uczenia się oraz komunikowania się z innymi.

Zaburzenia w przetwarzaniu słuchowym są czynnikiem ryzyka w rozwoju niskiego poczucia własnej wartości, zaburzeń lękowych, fobii społecznej, fobii szkolnej.
W terapii słuchowej posługujemy się metodą Indywidualnej Stymulacji Słuchu dr K. Johansena (IAS), która usprawnia centralne przetwarzanie bodźców słuchowych. Można nią wspierać dzieci od 3 roku życia, młodzież oraz osoby dorosłe. 
 
Terapia słuchowa jest wsparciem w następujących problemach: 
– trudności w czytaniu i pisaniu, dysleksja
– nieadekwatna nadwrażliwość słuchowa (często wywołująca niepokój, frustrację, lęk)
– częste zmęczenie po przebywaniu w niekorzystnym akustycznie środowisku
– zwracanie uwagi na nieistotne bodźce słuchowe
– osłabiona wrażliwość na dźwięki 
– trudności z lokalizacją dźwięku
– zaburzenia koncentracji uwagi 
– zaburzenia uwagi słuchowej 
– opóźniony rozwój mowy, zaburzenia artykulacji 
– trudności w zrozumieniu i wykonywaniu instrukcji, poleceń, w szczególności zniekształconych przez hałas czy złą akustykę
– migreny z powodu przebodźcowania słuchowego
– problemy z zapamiętaniem czynności do wykonania, słabą organizacją pracy
– częsty lęk towarzyszący czynnościom, zwłaszcza wykonywanym publicznie (np. prezentacja na forum grupy)
– izolowanie się od grupy, ze względu na szukanie spokojniejszych miejsc
– trudności w uczeniu się języków obcych
 
Ta forma terapii jest szczególnym wsparciem terapeutycznym dla osób z ADHD, ze spektrum autyzmu, z mózgowym porażeniem dziecięcym, zespołem Downa oraz z niepełnosprawnościami sprzężonymi. 
Diagnoza zaburzeń przetwarzania słuchowego jest diagnozą wielospecjalistyczną, tj. audiologiczną, logopedyczną oraz psychologiczną i pedagogiczną. Omawiany syndrom można rozpoznać tylko u osób, które cechuje prawidłowy rozwój intelektualny, prawidłowy słuch fizjologiczny (konieczny wynik badania audiometrii tonalnej) oraz nie występują u nich deficyty wyższych funkcji poznawczych i językowych. Po tych badaniach wykonywane są testy badające centralne zaburzenia przetwarzania słuchu. Na tej podstawie przygotowywany jest indywidualny program stymulacji słuchowej w formie przyjemnych dla ucha utworów muzycznych. Program dźwiękowy nagrywany jest na płyty CD. Wystarczy 10 – 15 minut codziennego słuchania przez słuchawki.
 
Postępy terapii słuchu są kontrolowane co 4 do 10 tygodni (zależnie od wieku), za każdym razem osoba otrzymuje nową,specjalnie dla niego przygotowaną, płytę CD z programem terapeutycznym. Cały program stymulacji trwa 6-10 miesięcy. Terapia kończy się powoli poprzez zmniejszanie liczby dni i czasu słuchania płyt.
Zaletą tej terapii jest fakt, iż odbywa się w przyjaznym, bezpiecznym, domowym otoczeniu, co jest istotne dla wielu osób, np. z zaburzeniami lękowymi lub ze spektrum autyzmu.